-
1 ἐγώ
ἐγώ, I: Pron. of the first person:—[dialect] Ep. mostly [full] ἐγών before vowels (so in [dialect] Dor., before consonants, Epich.85, Sophr.81, Ar.Ach. 748, 754), rarely in Trag., A.Pers. 932 (lyr.); [dialect] Boeot. [full] ἱών A.D.Pron.51.4:— strengthd. [full] ἔγωγε,A I at least, for my part, indeed, for myself (more freq. in [dialect] Att. than in Hom.): [dialect] Dor. [full] ἐγώνγα Alcm.51, Ar.Ach. 736, Lys. 986, dat.ἐμίνγα IG22.1126.7
(Amphict. Delph.): [dialect] Boeot. [full] ἱώνγα Corinn.21; [full] ἱώνει Ead.10; [full] ἰώγα Ar.Ach. 898: [dialect] Lacon. and [dialect] Tarent. [full] ἐγώνη, Hsch., A.D.Conj.255.29.II oblique cases from a difft. root, gen. ἐμοῦ, enclit. μου; [dialect] Ion. and [dialect] Ep. ἐμέο, ἐμεῦ, μευ, alsoἐμέθεν Il.1.525
, E.Hel. 177 (lyr.); [dialect] Aeol.ἔμεθεν Sapph.Supp.23.7
;ἐμεῖο IG3.1337
;μεθέν Sophr.20
; [dialect] Dor. ἐμέος, ἐμεῦς, Epich.144; [dialect] Boeot.ἐμοῦς Corinn.37
; alsoἐμῶς, ἐμίο, ἐμίω, ἐμίως A.D.Pron.74.17
:—dat. ἐμοί, enclit. μοι (which may be compared with Skt. gen. me inκλῦθί μοι Il.5.115
, al.); (Cypr.); [dialect] Dor.ἐμίν Epich.99
, AJA29.461 (Rhodian, v B. C.), Ar.Ach. 733, Theoc.4.30; [dialect] Tarent.ἐμίνη Rhinth.13
: acc. ἐμέ, enclit. με; Cypr. μι Inscr.Cypr.59,60 H.III dual, nom. and acc., [full] νῶι, we two, Il.5.34, etc.; acc. νῶιν Zenod.ad Il.8.377; [dialect] Att.νώ Pl.Phdr. 278b
(also Il.5.219, Od.15.475);νῶε Antim.39
, Corinn. 5: gen., dat.νῶιν; νῷν S.Ant.3
; νῶι dat., Orph.L. 773; νῶιν, = ἡμῖν, Q.S.1.213, etc.IV pl., nom. ἡμεῖς ( ἡμέες f.l. in Hdt.2.6, al., rejected by A.D.Pron.93.1); [dialect] Aeol.ἄμμες Od.9.303
, Alc.18.3, Pi.P. 4.144; [dialect] Dor.ἁμές Alcm.65
, Epich.42, Ar.Lys. 168:—gen. ἡμῶν (alsoἥμων A.D.Synt.130.23
); [dialect] Ion.ἡμέων Hdt.1.112
, etc.;ἡμείων Od.24.170
, Herod.1.46; [dialect] Aeol.ἀμμέων Alc.88
, Milet.3 No.152.29; ἄμμων ib.74, A.D.Pron.95.3; [dialect] Dor.ἁμέων Alcm.66
; ἁμῶν [Epich.] 266, Ar. Lys. 168, Theoc.2.158; Cret., [dialect] Boeot. , A.D.Pron.95.21:—dat. ἡμῖν, in S. also ἡμίν ([etym.] ῐ ) (or ἧμιν Aristarch.ad Il.1.214, A.D. Pron.95.3); also rarely in Com., Phryn.Com.37, Ar.Av. 386 (dub.); [dialect] Aeol. ἄμμῐν, ἄμμῐ, Il.1.384, Alc.80, al., Pi.P.4.155, A.Th. 156 (lyr.), Milet.3 No.152;ἄμμεσιν Alc.100
; [dialect] Dor. also ἁμίν or ἇμιν, Alcm.77,78, A.Eu. 347 (lyr.), Ar.Lys. 1081; with [pron. full] ῑ, Id.Ach. 821, Theoc.7.145:—acc. ἡμᾶς (alsoἧμᾰς Od.16.372
); [dialect] Ion.ἡμέας Il.8.211
, SIG273.25 (Milet., iv B. C.);ἥμεας Od.4.294
(cf. Hdn.Gr.2.140); [dialect] Aeol.ἄμμε Il.1.59
, Sapph.115, Theocr.8.25; [dialect] Dor. (Abu Simbel, vi B. C.), Epich.173, Ar.Ach. 759 codd., Lys.95.—On these dialectic varieties, v. A.D.Pron.50 sqq. (Cf. Skt. ahám ([etym.] ἐγών), acc. pl. asmā´n; for νώ cf. Skt. nau):—freq. in answers, as an affirmative, esp. in form ἔγωγε, S.Tr. 1248, Pl.Tht. 149b, etc.; οὗτος ἐ. here am I, Pi.O. 4.26;ὅδ' ἐκεῖνος ἐ. S.OC 138
(lyr.); rarely with Art., τὸν ἐμέ myself, Pl.Tht. 166a, Sph. 239b (but ὁ ἐ. the Self, the Ego, Dam.Pr. 444); τίς ὢν οὗτος ὁ ἐγὼ τυγχάνω; Plu.2.1119a;τί ἐστι φίλος; ἄλλος ἐ. Pythag.
ap.Herm.in Phdr.p.166 A.; τί τοῦτ' ἐμοί; ἡμῖν τί τοῦτ' ἔστ'; Lat. quid mea hoc refert ? Ar.Th. 498, etc.; ἐγώ; in a question, Ar.Eq. 1336, al.; ἡμεῖς the self,ἔνθα δὴ ἡμεῖς μάλιστα Plot.1.1.7
.
См. также в других словарях:
PELASGIA — I. PELASGIA Insul. maris Aegaei. vide Lesbos. II. PELASGIA regio Graeciae circa extremam partem Macedoniae, versus Achaiam. olim Thessalia dicta; a qua Pelasgi populi, quasi Pelargi, quoniam errabundi, ritu ciconiarum, per multas regiones iverunt … Hofmann J. Lexicon universale
faire — Faire, act. acut. Vient de l infinitif Latin Facere, ostant la lettre c. Facere, agere. L Italien syncope, et dit Fare. Faire de l argent à son creancier, Pecunias conquirere ad nomen eradendum ex tabulis creditoris. Faire argent, Conficere… … Thresor de la langue françoyse
MARIA — I. MARIA Angliae Regina. Filia Henrici VIII. ex Catharina Arragonia, Eduardo VI. non sine veneni suspicione exstincto, successit A. C. 1553. Iohannâ Suffolciâ, quam Rex heredem scripserat, cum marito et socero Dudlaeo, aliisque, capite plexâ. Mox … Hofmann J. Lexicon universale
dire — Dire, Dicere, Praedicere, Eloqui, Enuntiare. Dire par jeu, et non à bon escient, Dicere ioco. Dire à bon escient et de courage, Ex animo dicere. Dire à bon escient et selon qu on le pense, Dicere sedulo. Dire d or, C est dire avec grande maniere… … Thresor de la langue françoyse
Ambrosian Liturgy and Rite — • The liturgy and Rite of the Church of Milan, which derives its name from St. Ambrose, Bishop of Milan (374 397) Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Ambrosian Liturgy and Rite Ambrosian Liturgy and Rite … Catholic encyclopedia
avantage — d Avantage, Ad hoc, Porro autem, Praeter haec, Quinetiam, Etiam, Adhaec, Praeterea, Insuper, Magis. Qu est ce que je pourroy faire d avantage que cecy? Quid est quod tibi mea ars efficere hoc possit amplius? D avantage en m en allant j ay parlé… … Thresor de la langue françoyse
JURAMENTUM — in iudiciis et actionrbus, apud omnes semper gentes, cum circalitigantes, tum circa testes, non exigui usûs fuit: Unde Arist. μετα θείας παραλήφεως φάσις ἀναποδεικτος, cum divina sibi assumptione Dictio non demonstrabilis, Rhetoric. ad Alex.c. 18 … Hofmann J. Lexicon universale
NUPTIAE — a nubendo, quod nova Nupta seu Sponsa flammeô obnupta seu obvelata ad Sponsum olim deducebatur, Alias Matrimonium, Coniugium etc. erat viri et mulieris coniunctio legitima, vitae societatem continens, Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 9. c. 3. Quod… … Hofmann J. Lexicon universale
MYSTERIA Romana — Ciceroni in Ep. ad Atticum ter memorata, in sui explanatione dudum occupatos tenuêre summos Viros. In ult. l. 5. Quum scies, Romae intercalatum sit nec ne, velim ad me scribascertum, quô die Mysteria futura sint. Sic Ep. 1. l. 6. Faciesque me,… … Hofmann J. Lexicon universale
FOEMINA — an a mollitie feminis vel femoris, ut Scalig. vult Ling. Lat. c. 79. an a fetu, quem sc. concipit, parit, educat; aut plenius a fetu minando, i. e. ducendo dicta, non minus, ac melior sexus, Deum auctorem habet, e costa formata viri: adeoqueve… … Hofmann J. Lexicon universale
Leute — 1. A de richa Lüta werd ma nüd rüdig1. – Sutermeister, 143; Tobler, 371. In Appenzell: Von den reichen Leuten bekommt man nicht leere Hände. (Tobler.) 2. Albern Leut dienen nicht in die Welt. – Petri, II, 4. 3. Alberne Lüe sind ock Lüe. (Hannover … Deutsches Sprichwörter-Lexikon